Η ΑΠΟΚΟΠΗ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΣΗ

Ο σύγχρονος άνθρωπος, μέσα από την πορεία της ιστορίας, έχει αποκοπεί σε μεγάλο βαθμό από τη φύση. Αν και ο άνθρωπος αρχικά ζούσε σε πλήρη σύνδεση με το περιβάλλον του, ως κυνηγός-συλλέκτης και αργότερα γεωργός, σήμερα αυτή η σχέση έχει αλλοιωθεί, και η πλειονότητα της ανθρωπότητας ζει σε αστικά κέντρα, αποκομμένα από τη φυσική πραγματικότητα που διαμορφώνει τη ζωή μας. Αποτέλεσμα αυτής της απομάκρυνσης είναι η έλλειψη κατανόησης για τα βασικά ζητήματα της φύσης, όπως η προέλευση της τροφής, οι φυσικοί πόροι και οι κανόνες επιβίωσης.

Η υπερβολική αστικοποίηση είναι ένας από τους βασικούς λόγους για την απομάκρυνση του ανθρώπου από τη φύση. Η ζωή στις πόλεις χαρακτηρίζεται από την αδιάκοπη κίνηση, το θόρυβο και την ανεπτυγμένη τεχνολογία, με αποτέλεσμα ο άνθρωπος να χάνει την επαφή με τη φύση και το φυσικό του περιβάλλον. Η καθημερινότητα στον σύγχρονο κόσμο έχει επικεντρωθεί γύρω από την εργασία, την τεχνολογία και την κατανάλωση, αφήνοντας λίγο χώρο για να ασχοληθεί κάποιος με τη φύση ή να αναρωτηθεί πώς αυτή επηρεάζει τη ζωή του.

Ένα από τα πιο εμφανή παραδείγματα αυτής της απομάκρυνσης είναι η τροφή. Στις σύγχρονες κοινωνίες, ελάχιστοι άνθρωποι έχουν πλήρη κατανόηση για το πώς παράγεται η τροφή τους. Η πλειονότητα των ανθρώπων τρώει επεξεργασμένα τρόφιμα που προέρχονται από μεγάλες βιομηχανίες τροφίμων, χωρίς να γνωρίζει πώς παράγονται ή τι επιπτώσεις μπορεί να έχουν στην υγεία τους ή στο περιβάλλον. Όσο ο άνθρωπος απομακρύνεται από την παραγωγή τροφής, τόσο γίνεται αδύνατο να κατανοήσει τις βασικές ανάγκες της φύσης και πώς η βιωσιμότητα της παραγωγής τροφής συνδέεται με τον ίδιο τον πλανήτη.

Η αγνοία για το πώς παράγεται η τροφή, οι κίνδυνοι από τις μονοκαλλιέργειες, η κακή μεταχείριση των ζώων και η εκμετάλλευση του περιβάλλοντος είναι πλέον καθημερινά φαινόμενα που περνούν απαρατήρητα. Οι καταναλωτές, κλεισμένοι στις πόλεις τους, δεν είναι σε θέση να δουν τις συνέπειες αυτής της απομάκρυνσης και συνεχίζουν να αγοράζουν τρόφιμα χωρίς να κατανοούν τις οικολογικές ή κοινωνικές συνέπειες της κατανάλωσής τους.

Αυτός ο απομονωμένος τρόπος ζωής έχει επίσης οδηγήσει σε μια έλλειψη βασικών γνώσεων επιβίωσης που ήταν απαραίτητες στους προγόνους μας. Σήμερα, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ξέρουν πώς να καλλιεργήσουν τη δική τους τροφή, πώς να αναγνωρίσουν βρώσιμα φυτά ή πώς να επιβιώσουν σε φυσικές καταστροφές. Αυτές οι γνώσεις, που κάποτε ήταν κοινές, έχουν σχεδόν εξαφανιστεί, καθώς οι άνθρωποι ζουν σε μια "ασφαλή" και ελεγχόμενη πραγματικότητα, όπου η ζωή τους εξαρτάται από εξωτερικούς παράγοντες και συστήματα που δεν κατανοούν πλήρως.

Η αποκοπή από τη φύση δεν περιορίζεται μόνο στις πρακτικές δεξιότητες επιβίωσης. Επηρεάζει επίσης την αντίληψη του ανθρώπου για το περιβάλλον. Ο σύγχρονος άνθρωπος θεωρεί ότι ο κόσμος του είναι περιορισμένος στα όρια της πόλης και ότι η φύση είναι κάτι το εξωτερικό, που μπορεί να εκμεταλλευτεί χωρίς να υπολογίζει τις συνέπειες. Αυτή η νοοτροπία έχει οδηγήσει σε σοβαρές οικολογικές καταστροφές, όπως η κλιματική αλλαγή, η εξάντληση των φυσικών πόρων και η καταστροφή οικοσυστημάτων.

Η ανάγκη για επιστροφή στη φύση και για την επανασύνδεση με την παραγωγή τροφής και την οικολογία είναι πιο επίκαιρη από ποτέ. Ο άνθρωπος πρέπει να αναγνωρίσει τις συνέπειες της απομάκρυνσής του από τη φύση και να κατανοήσει την ανάγκη για βιώσιμες και υπεύθυνες πρακτικές. Η οικολογική συνείδηση, η υποστήριξη τοπικών και βιολογικών προϊόντων, η εκπαίδευση για τις βασικές δεξιότητες επιβίωσης και η καλλιέργεια προσωπικής σύνδεσης με τη φύση είναι μερικοί από τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να ξαναβρούμε αυτή τη σύνδεση.

Η επιστροφή στη φύση, ακόμη και σε μικρές κλίμακες, μπορεί να βοηθήσει να συνειδητοποιήσουμε τη θέση μας στον κόσμο και την ευθύνη μας απέναντι στον πλανήτη και στις επόμενες γενιές. Δεν είναι ποτέ αργά να θυμηθούμε από πού προερχόμαστε και πώς μπορούμε να ζούμε αρμονικά με τον κόσμο γύρω μας.